Genetische manipulatie van menselijke ei- en zaadcellen.
Al jarenlang maken mensen grapjes over hoe mensen later hun eigen kinderen kunnen ‘samenstellen’. Maar wat als het straks geen grapjes meer zijn, maar de realiteit? Onderzoekers zijn al erg ver op het gebied van genetische modificatie, met alle positieve én negatieve gevolgen van dien.
Hoe wordt natuurwetenschappelijke kennis hier gebruikt? 

Genetische modificatie zou nooit mogelijk zijn als we de huidige kennis niet hadden. Om dit toe te passen moet je kennis hebben over het DNA; over de kwetsbaarheid werking van verschillende onderdelen etc. Genetische modificatie bij menselijke cellen werkt in principe hetzelfde als de modificatie bij planten (Zie artikel: ‘Genetische manipulatie van gewassen’), alleen gebeurt het binnen de eigen soort.
Mag alles wat kan?
Argumenten voor:
- Ei- en zaadcellen zijn kiembaancellen, wat wil zeggen dat wanneer je iets aan die cellen verandert, de verandering ook doorgegeven zal worden aan de volgende generatie. Op het moment dat er bijvoorbeeld ontdekt wordt hoe een bepaalde ziekte bestreden kan worden met behulp van veranderingen in het erfelijk materiaal, zal dit dus ook gelden voor alle volgende generaties; zij zullen zonder verdere moeite resistent zijn tegen de ziekte.

- Het is onnatuurlijk.
- Bovendien kun je je afvragen of het goed is voor de mensheid en/of het individu. Iemand zal moeten bepalen waar de grens ligt van wat mag en wat niet mag. Deze beslissing zal dan genomen worden door de machthebbers, en van toepassing zijn op de gehele bevolking, waarbij de belangen van het individu ondergeschikt zijn.
- Ook is er over vele dingen nog onduidelijkheid, wat de gevolgen zullen zijn voor de biodiversiteit, resistentie tegen antibiotica etc.
Maak jouw eigen website met JouwWeb